ابراهیم صنوبر پدر صلح ایران:گرايش به حق اصلي ترين معيار در حوزه حركتي انديشه و عمل جهت حصول صلح است.

ابراهیم صنوبر پدر صلح ایران:گرايش به حق اصلي ترين معيار در حوزه حركتي انديشه و عمل جهت حصول صلح است.

ابراهیم صنوبر پدر صلح ایران:گرايش به حق اصلي ترين معيار در حوزه حركتي انديشه و عمل جهت حصول صلح است.

بسم الله الرحمن الرحیم

الهي هر شادي كه بي توست اندوه است و هر منزل كه نه در راه توست زندانست. دست گير كه جز تو دستگير نيست و درياب كه جز تو پناهي نيست.

درست است كه صلح تنها با ايده پردازي ها و سر دادن شعارها محقق نمي شود و لازمه ايجاد آن جامه عمل پوشاندن به اين ايده ها و تئوري ها و حركت در جهت هاي مشخص شده است، اما صلح قبل از اين كه تبلور رفتارهاي انسان باشد تجلي افكار و اعتقادات اوست. يعني نمود افكار انسان در قالب فعاليت هايش مجموعه اي از كنش ها و واكنش ها را شكل مي دهد كه برآيند جهت هاي آن يا در راستاي صلح واقع مي شود يا خلاف جهت آن است. پس بايد ابتدا بسترهاي فكري لازم را گستراند و ذهنيت ها و باورهاي مناسب و سازنده را پروراند. اين طور نيست كه سياه انديشي و بد سگالي انسان به واسطه افكار مضر و منفي او نمودي سالم و مثبت پيدا كند. اگر ظرفيت هاي ذهني و زمينه هاي فكري انسان با عوامل صلح طلبي و انسان دوستي عجين شود و اعتقادات او بر پايه اين معيارها شكل بگيرد، باورهاي صلح طلبانه در وجود او بارور شده و اگر وجدان بيدار او در چنين شرايط مطلوب و مساعدي با آن همراه شود و حس مسئوليت در قبال همنوع و ديگر پذيري او را برانگيزد بالاترين نوع حقوق بشر در بين اندوخته هاي بشري حاصل مي شود. او با چهارچوب هاي حقوقي خود و ديگران آشنا مي شود و خود را مستم به رعايت حقوق ديگران مي داند و از همان ابتدا راه هاي نفوذ بغض و عداوت و دشمني مسدود مي شود.

همان طور كه تمام خير و شر انسان به دست خودش رقم مي خورد، صلح نيز اين گونه است و قوانين و فرمول هاي ايجاد آن در سيطره افكار خود انسان است و بايد با جهت گيري درست و آگاهانه و نگاه به تاريخ و درس هاي نهفته در دل آن كه براي تدبر و تعمق بشر مي باشد، به تثبيت آن پرداخت.

صلح برگرفته از اعمال خود ماست. عاملي بيروني و خارج از حوزه عمل و افكار انسان نيست. چون صلح در جامعه و در جمع معني مي يابد ريشه هاي دوام و استحكام آن را نيز بايد در مسائل جمعي پيدا كرد. دلايل و عوامل آن را بايد در مواردي كه به ارتباط متقابل افراد و جوامع مربوط مي شود جست و از اين منظر رويكردهاي صحيح در جهت استخراج صلح از روابط را شناسايي و بهره برداري كرد.

انسان موجودي اجتماعي است و زندگي او در جمع معني مي يابد و متاثر از بقيه انسانها است. زندگي انسان ها حسب تعاملات و ارتباطات با ديگران زنجيروار به يكديگر مرتبط است. لذا همراه شدن انسان با ديگر اعضاي جامعه در جهت انجام امور مي تواند ياري گر او باشد و از ديگر سو اين همزيستي مي تواند به مقابله و مبارزه بينجامد كه اين تعارض و تقابل شرايط را براي هر دو بغرنج و متعسر مي سازد. دانستن اين موضوع كه بدون احترام به حقوق ديگران نمي توان با آنها همراهي كرد و پذيرفتن اين موضوع كه بايد به حقوق تعريف شده هر كس احترام گذاشت و حدود او را رعايت كرد تفاهم و همزيستي مسالمت آميز را موجب مي شود. اين احترام متقابل و تفاهم معقول ترين راه و بهترين تصميمي است كه مي تواند حقوق انسان ها را تضمين و تامين كند.

گرايش به حق اصلي ترين معيار در حوزه حركتي انديشه و عمل جهت حصول صلح است. صلح به حق نزديك تر است و كار هايي كه حصارهايي را به دور صلح مي كشد و آن را محدود مي كند و گاهاً آن را به ورطه نابودي مي كشاند، باطل هستند. صلح و امنيت و آرامش زماني حاصل مي شود كه شرايط و مومات آن را فراهم نماييم. كافي است نگاهي به آموزه هاي ديني و دستورات الهي داشت تا با افاضه فيض از راهنمايي ها و چراغ هاي قرار داده شده بر سر راه انسان و دركي از مرز بين حق و باطل و آثار هر يك، با فراغ بال گزينه اي را انتخاب كرد كه مورد سفارش دين است و صلح را به همراه دارد. هيچ يك از اديان الهي شرارت و جنگ را جايز ندانسته و به آن توصيه نكرده اند و همواره از آن بر حذر مي دارند.

درك و شناخت درست صلح در كيفيت حركات ما در جهت رسيدن به آن موثر است. ما به صلح نياز داريم و همانطور كه صلح در بقيه مسائل زندگي ما موثر است، بايد براي آن تلاش كنيم. توجه به اين نكته ضروري است كه صلح تنها با شعار محقق نمي شود بلكه بايد در راستاي آن تلاش، مجاهدت و حتي از خود گذشتگي و فداكاري نمود چرا كه ابتلاء به شرارت، نا امني و جنگ، روح جامعه را بيمار مي كند و جامعه بيمار در ساير امور خود نيز با ضعف و سستي و عدم ثبات و استقامت مواجه خواهد بود. پس در اين مسير بايد از كوتاهي و كم كاري اجتناب كرد كه هر نوع كوتاهي و سهل انگاري در راستاي صلح ما را با محروميت از آن مواجه مي كند. تامين و برقراري صلح، تكليف و مسئوليتي به عهده انسان است.

اميدوارم موسسه بين المللي سفيران صلح كه تاكنون مجدانه و صميمانه در راستاي اشاعه صلح و دوستي و فرهنگ برادري و برابري تلاش نموده است و همواره ترغيب به محبت، اتحاد، همدلي و احترام به همنوع و تلاش در اين زمينه ها را وظيفه انساني و تكليف الهي خود مي داند، بتواند در تحقق آرمان هاي عالي انساني با شايستگي و صلابت پيش رود.

خداوند منان را شاكرم به خاطر نعمت وحدت و امنيتي كه در جامعه اسلامي ما حاكم است و از او مي خواهم كه ما را در انجام رسالت خويش در ارسال پيام صلح و دوستي مردم شريف ايران و توسعه فرهنگ صلح كه برگرفته از دين مبين اسلام و آموزه هاي روشنگر، راهگشا، لطيف و فراگير پيامبر عظيم الشان اسلام حضرت محمد مصطفي(ص) مي باشد، ياري رساند.

الحمدالله علی ما انعم به علینا

ابراهیم صنوبر

پدر صلح ایران و

مدیرعامل موسسه بین المللی سفیران صلح